"หนุ่มโฮสฯ" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากเลดี้คลับ
ผมเคยเป็นหนุ่มโฮสเตสมาก่อน แต่เมื่อเรียนจบก็ไปทำงานตามวิชาชีพที่เล่าเรียนมา เหลือแต่ความทรงจำเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ไม่ค่อยมีใครรู้หรอกครับ ถ้าไม่ได้ผ่านชีวิตแบบนั้นมาจริงๆ โดยเฉพาะเรื่องขนหัวลุก! บรื๋อส์...นึกแล้วยังอกสั่นขวัญสยองไม่หายจริงๆ
"หนุ่มโฮสฯ" คือคำสั้นๆ ที่หมายถึงพวกผม คำเต็มก็ "หนุ่มโฮสเตส" เหมือนกับ "สาวโฮสเตส" น่ะแหละครับ หมายถึงผู้มีหน้าที่บริการลูกค้าให้ได้รับความสะดวกสบายมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ลูกค้าประทับใจบริการของเรา ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้วล่ะครับ!
"หนุ่ม" คือน้องใหม่รูปหล่อ หุ่นดี ขาวสำอาง นิสัยค่อนข้างขี้อาย บอกว่าเพิ่งจะเคยมาทำงานแบบนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต ตื่นเต้นอย่าบอกใครเชียว! ผมก็ทำหน้าที่รุ่นพี่ปลอบใจว่าเป็นธรรมดา คนเราต้องมีครั้งแรกทุกอย่าง ถ้ามันผ่านไปแล้ว ครั้งที่ 2 ที่ 3 ก็จะกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเอง
เลดี้คลับของเราค่อนข้างใหญ่โตหรูหรามาก ในย่านรัชดาฯ มีพนักงานตั้ง 50-60 คน หนุ่มเป็นน้องใหม่ที่ผ่านการอบรมจาก "พี่ก้อย" ว่าต้องทำและไม่ทำอะไรบ้าง เช่น ความสะอาดเรียบร้อย สุภาพ ไม่แตะต้องเนื้อตัวแขก เป็นต้น
หนุ่มได้รับเงินวันละ 200 บาท ไม่มีกำหนดวันทำงานหรือหยุดงานตายตัวเหมือนพวกรุ่นเก่า คือมาก็ได้ ไม่มาก็ได้ แต่ได้ค่าดริงก์เท่ากันคือแก้วละ 300 บาท
ลูกค้าเราส่วนมากชอบสูบบุหรี่นะครับ บางคนสูบบุหรี่เกาหลีมวนเล็กๆ ขวาๆ แต่หลายคนก็ชอบบุหรี่มาเลเซียสีคล้ำๆ กลิ่นฉุนมาก ถึงหนุ่มจะสูบบุหรี่แต่ก็เคยบ่นกับผมว่าน่ารำคาญ เพราะมันเหม็นน่าดู แต่ไม่รู้จะทำยังไง?
"อดทน" ผมได้แต่สอนรุ่นน้อง ท่าทางขี้อายแม้ว่าจะไม่ได้เป็นเกย์ ความรู้สึกค่อนข้างละเอียดอ่อน จนสงสัยว่าเลือกอาชีพผิดแล้วมั้ง?
"เราต้องมานั่งหน้าสลอนให้แขกเลือกเหมือนกับเป็นหมอนวด!"
เขาเคยระบายกับผม แต่ความที่เคยรู้สึกแบบนั้นมาก่อน ผมก็เลยบอกหนุ่มไปว่า...คนเราล้วนแต่ถูกคนอื่น "เลือก" ทั้งนั้นแหละ จะไปทำงานที่ไหนก็ต้องมีคนคอยเลือกว่าจะรับหรือเปล่า? หรือไปจีบสาวก็ขึ้นอยู่กับเธอว่าจะเลือกเราไหม?
"ขนาดสมัครส.ส.ยังต้องยกมือไหว้ปลกๆ ไหว้ชาวบ้านร้านตลาดดะไปหมด ไหว้หมูไหว้หมา ไหว้เสาไฟฟ้าก็ยังมีนี่นา พอได้เป็นส.ส.ก็ต้องวิ่งไปให้เขาเลือกเป็นรัฐมนตรีหรือเลขาฯ ก็ยังดี ยิ่งอยากจะเป็นนายกฯ ยังต้องไปหาคนนั้นคนนี้ ขอให้เขายกมือในสภาฯ หรือพูดตรงๆ ว่าไปขอให้เขาเลือกนั่นเอง"
ผมพูดซะจนหนุ่มอดหัวเราะไม่ได้ หน้าตาดูสบายใจขึ้น...แต่แล้วก็ไม่วายมีปัญหาจนได้ เมื่อมีแขกสาวๆ ต้องการ "ออฟ" หนุ่มออกไปเที่ยว ไปหาความสุขกันข้างนอกในเวลาทำงาน
ค่าออฟน่ะ 10 ดริงก์เชียวนะครับ เท่ากับห้าพันบาทแน่ะ!
คนร่ำรวยเขาต้องการหาความสุข สาวไฮโซฯ แม่ม่าย หรือสามีบ้างานซะจนลืมให้ความสุข ความอบอุ่นกับภรรยา พวกเธอก็มีหัวจิตหัวใจเหมือนกันนี่นา
พวกคนดังๆ หรือลูกสาวเศรษฐีก็มีครับ มีทั้งเพื่อนชวนเที่ยวกับรักสนุกเอง พกเงินมาเป็นฟ่อนๆ ไม่นับบัตรเครดิตประเภท "รูดปื๊ดๆ" เอาแต่ใจตัวเอง คิดว่ามีเงินซะอย่าง จะเอาอะไรก็ต้องได้หมด ยกเว้นดาวกับเดือน
หลายๆ คนก็น่ากลัว เพราะมีบอดี้การ์ดมาคุม เราเรียกว่า "พวกชุดดำ" ถึงจะเข้ามาไม่ได้ก็รออยู่ข้างนอก ส่วนมากจะเป็นลานจอดรถ...พ่อแม่ให้เที่ยวตามใจ แต่ก็ส่งคนมาดูแลไม่ให้มีอันตราย มีเรื่อง ตามประสาเศรษฐีร้อยล้านพันล้านแหละครับ
เจ้าหนุ่มไม่ยอมให้แขกออฟ พูดจาบ่ายเบี่ยงว่าต้องไปเรียนตอนเช้าบ้าง ไม่ค่อยสบายบ้าง...คนเรานี่มีนิสัยยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุแทบทั้งนั้น ยิ่งออฟไม่ได้ยิ่งอยากเอาชนะมากขึ้น หนุ่มเคยมาเล่าว่าลูกค้าสวยๆ มาเสนอเงินให้ตั้ง 2-3 หมื่นบาทก็มี
"ผมขายบริการนะ ไม่ได้ขายตัว!" หนุ่มยืนยัน ลูกค้าที่อยากออฟอยากฟันหนุ่มมีทั้งสาวน้อยสาวใหญ่ บางคนก็ยอมแพ้ บางคนถึงกับอาฆาต แต่บางคนก็มาตื๊อ เสนอเงินล่อใจมากขึ้น แต่หนุ่มก็ใจแข็งมาตลอด
จนกระทั่งถึงวันเกิดเหตุ!
คืนวันพุธแขกน้อย พวกเราได้กันคนละ 2-3 ดริงก์ ยังดีที่ตอนดึกมีสาวบริการมาเที่ยวกลุ่มใหญ่ แยกย้ายกันราว 4-5 โต๊ะ ผมกับหนุ่มก็ถูกเลือกไปเป็นเพื่อนคุย...สาวหนึ่งกุมมือหนุ่มตลอด ทั้งเบียดทั้งซบ สั่งดริงก์ให้ไม่อั้น ชวนไปเที่ยวหรือออฟนั่นแหละครับ แต่หนุ่มก็ปฏิเสธตามเคย จากหมื่นสองหมื่นจนถึงกับ...ห้าหมื่นเอามั้ย?
คิดว่าจะใจอ่อน แต่หนุ่มส่ายหน้าเฉยเลย! เฮ้อ...
พวกเธอยอมแพ้ ส่วนผมน่ะไม่คิดอะไรมากก็เลยออกไปกับแขกอวบอึ๋มคนหนึ่งตอนเกือบตี 2 แล้ว...หนุ่มกับคนอื่นๆ ยังไม่เลิกงาน รุ่งขึ้นก็ได้ข่าวว่าหนุ่มโดนดักทำร้ายตอนตี 4 ทั้งมือและเท้าประเคนเข้าใส่จนสลบเหมือด ต้องนำส่งโรงพยาบาล...ไปขาดใจตายที่นั่นเอง
ไม่ใช่ใครอื่นหรอกครับ สาวไฮโซฯ ที่มีพวกชุดดำมาคุ้มครองนั่นแหละ เธอแค้นหนุ่มที่ไม่ยอมให้ออฟ ความอายที่ทำให้โกรธของผู้หญิงนี่ร้ายกาจจริงๆ พวกเราเดาไม่ผิดแน่ๆ
อีกราว 3-4 คืนต่อมาก็มีคนเห็นหนุ่มนั่งเหงาๆ เศร้าๆ อยู่ที่โต๊ะว่างๆบางคนก็เห็นหนุ่มเดินหายลับไปทางห้องน้ำ ผมเองเคยเห็นแขกโต๊ะใหญ่กำลังเฮๆ กับหนุ่มโฮสฯ มีหนุ่มนั่งหน้าขาวซีดอยู่ที่โต๊ะนั่นด้วย!
ไม่ช้าผมก็ออกจากงานที่นั่น...กลัวว่าวันดีคืนดีเกิดเห็นหนุ่มเข้าจังๆ มีหวังหัวใจล่มสลายน่ะซีครับ! บรื๋อออออ...
ที่มา : คอลัมน์ ขนหัวลุก โดย ใบหนาด - ข่าวสด หน้า 28 - ฉบับวันที่ 28 พฤศจิกายน 2550
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น