ฝันสยอง

"สมพงษ์" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากห้องผีสิง

ผมเป็นคนต่างจังหวัด แต่มาได้งานเป็นเจ้าหน้าที่ธนาคารอยู่ในกรุงเทพฯ จึงจำเป็นต้องหาห้องเช่า ซึ่งจะโชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่ทราบ ...ในซอยใกล้ๆ ที่ผมทำงานนั่นแหละมีห้องว่างอยู่ห้องหนึ่งราคาถูกมากจนน่าตกใจ

อดรนทนไม่ไหว ผมเลยต้องถามสาวสวยผิวขาว หน้าคมผมยาวที่ดูแลห้องเช่านั้นว่าสาเหตุมาจากอะไรกันแน่?

"พี่อาจจะเจออะไรแปลกๆ ก็ได้ค่ะ" เธอตอบยิ้มๆ จนผมยั้งปากไม่ทัน

"มีผีเรอะเนี่ย..."

"ไม่รู้ซีคะ" เธอย่นคิ้วนิดๆ "เคยมีผู้หญิงท้องแก่เช่าอยู่ แล้วเขาเกิดหกล้มในห้องน้ำ...."

"ตายเลยซิท่า?" ผมเดา สาวน้อยก็พยักหน้านิดๆ

"ไปตายที่โรงพยาบาลน่ะพี่ รับรองว่าไม่ได้ตายที่นี่แน่ๆ ค่ะ"

ผมถามว่าเรื่องสยองนี่เกิดขึ้นนานหรือยัง? เธอก็บอกว่าตั้งปีกว่าๆ มาแล้ว

"คงไปเกิดแล้วมั้ง ป่านนี้น่ะ" ผมเปรยเล่นๆ เธอไม่ยักหัวเราะ แต่ทำหน้าแปลกๆ ผมเลยถามว่าเคยมีคนมาเช่าอยู่หรือเปล่าล่ะ? เธอบอกว่ามีอยู่ 4-5 รายแล้ว อยู่ได้รายละเดือนสองเดือน บางรายก็ตั้งสามเดือนกว่าๆ แน่ะ

ผมสรุปเอาเองว่า ถ้างั้นคงไม่มีผีสางอะไรหรอก...แหม! ถ้ามีผีหลอกหลอนจริงๆ พวกเขาจะอยู่ได้นานขนาดนั้นได้ไง?

"แต่ห้องนี้ไม่มีคนเช่ามาสองเดือนแล้วนะ รายล่าสุดอยู่ได้สามวันเอง"

คนสวยเล่าอย่างไม่ปิดบัง แต่เอาเถอะ! ผมไม่ใช่คนกลัวผี แถมจำเป็นต้องหาที่อยู่อาศัยด่วนจี๋ด้วย อ้อ! อีกอย่างก็คือประทับใจน้องคนสวยที่อุตส่าห์บอกเล่าอย่างตรงไปตรงมา

"เราไม่เอาเปรียบลูกค้าหรอกค่ะ" เธอเปิดใจ "มีอะไรก็พูดตรงๆ แต่ถึงจะปิดไปก็ไม่มีประโยชน์ คนแถวนี้ช่างพูดกันทั้งนั้น ขืนลูกค้ารู้จากปากชาวบ้านมันก็ไม่ดีใช่มั้ย? ตกลงพี่จะเช่านะคะ"

เป็นอันว่าผมย้ายนิวาสสถานเข้ามาอยู่ในหอพักอย่างสบายใจ จะมีกังวลบ้างก็นิดหน่อยตอนเดินเข้าห้องก้าวแรก ...มันปึ้บ! เหมือนถูกไฟฟ้าอ่อนๆ ชอร์ตแปล๊บหนึ่งละครับ

คงคิดไปเองมากกว่ามั้ง ...ห้องนี้สะอาดสะอ้าน หน้าต่างเปิดโล่งสว่างไสว มีพัดลมเพดาน ...ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมากๆ เพราะผมแพ้แอร์ครับ

ลองชะโงกเข้าไปดูห้องน้ำ มันเป็นห้องแคบๆ มีอ่างล้าง หน้า โถส้วมแบบชักโครกและอ่างอาบน้ำสีขาว ... อือม์! ไม่เลวแฮะ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าที่นี่คือที่เกิดเหตุ ...ผู้หญิงที่น่าสงสารนั่นล้มอีท่าไหนนะ?

ผีตายทั้งกลม!! คำนี้ผุดขึ้นมาในสมองอย่างน่าโมโห ผมอดด่าตัวเองในใจไม่ไหวจริงๆ

นับแต่บัดนั้น ชีวิตในหอพักของผมก็สะดวกสบายดี ไม่มีปัญหาอะไร นอกจากเสียงประหลาดๆในห้องน้ำ ซึ่งผมเชื่อว่าเป็นเสียงลมจากเครื่องปั๊มน้ำที่ดันออกมาตามท่อ มันเลยส่งเสียงคล้ายๆ คนเปิด-ปิดก๊อกน้ำ และมันมักจะดังเอาตอนดึกๆ

สาวประจำหอพักที่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าชื่อ "เหมียว" คอยถามอยู่เรื่อยว่าเจอะเจออะไรมั้ย? ผมก็ตอบไปว่ามีแต่เสียงลมฟู่ๆ หรือขลุกขลักๆ อยู่ในก๊อกน้ำเท่านั้น ซึ่งมันปกติมาก ไม่ใช่อิทธิฤทธิ์ผีสางแต่อย่างใด

คนเราน่ะ ลองไม่เชื่อซะอย่าง มันก็ไม่มีอะไรต้องกลัวหรอก จริงมั้ยครับ? อย่างที่ว่ากันว่า ...ชีวิตคนจะเป็นยังไง ก็ขึ้นอยู่กับความเชื่อมั่นของคนๆ นั้นเอง!

ใจผมบอกตัวเองว่าไม่เชื่อ แต่จิตใต้สำนึกคงจะหวั่นๆ อยู่เหมือนกัน ...ดังนั้น คืนหนึ่งผมจึงฝันไป..

ในฝันซึ่งเหมือนจริงจนน่าขนลุกนั้น ผมได้ยินเสียงร้องไห้หงิงๆ ในห้องน้ำ เลยลุกจากเตียงเดินเข้าไปดู ...เห็นหญิงสาวผมยาวประบ่า ใบหน้าซีดขาว มีเค้าสวยเชียวละ เธอเปียกซ่กไปทั้งร่างที่เกือบเปลือย แต่มีผ้าขนหนูกระโจมอกแบบหลุดๆ ลุ่ยๆ

คุณพระช่วย! มันเปรอะเลือดที่ไหลโชกมาจากด้านหลังศีรษะ....

เธอกำลังร้องไห้อย่างเศร้าโศกเสียใจ ยื่นมือส่งอะไรบางอย่างมาให้ผม ...มันเป็นทารกที่ตายแล้ว ตัวแดงเล็กนิดเดียวนั้นดูเหมือนลูกแมวไร้ชีวิต ผมผงะถอยหลัง เซมานั่งบนเตียง...และผมก็ตื่นขึ้นในท่านั้นแหละครับ คือนั่งอยู่ขอบเตียง ตาจ้องเข้าไปในความมืดของห้องน้ำที่เปิดประตูอ้าไว้ เหงื่อกาฬแตกพลั่กเต็มตัว

นี่ผมละเมอขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย?!

ผมเล่าเรื่องฝันให้เหมียวฟัง แต่ก่อนที่จะบรรยายลักษณะหญิงคนนั้น เหมียวก็ชิงพูดก่อนว่าเธอลักษณะอย่างไร...มันตรงกับผู้หญิงในฝันสยองของผมเป๊ะ! น่าขนลุกจังเลยครับ

สัปดาห์ต่อมา มีข่าวดีจากเหมียว คือผู้เช่าคนหนึ่งย้ายออกไป ห้องนั้นว่าง...เหมียวถามผมว่าเพิ่มเงินอีกนิดหน่อยแล้วย้ายห้องดีไหม? ผมตอบตกลงทันที

เฮ้อ...โล่งอก!!

ห้องใหม่ของผมอยู่ถัดจากห้องเดิมมาสองห้องเท่านั้น ทุกวันนี้ยังไม่มีใครมาเช่าเลยครับ

ผมประทับใจประสบการณ์ที่เกิดกับผมในห้องนั้นมาก มันทำให้ผมรู้สึกกลัวผีเป็นครั้งแรกในชีวิตหนุ่ม...ขอสารภาพตามตรงเลยว่า เดี๋ยวนี้เชื่อแล้วว่าผีมีจริง!